Boomsloping bly ’n hoogs emosionele onderwerp, veral dié van bome in ruimtes wat deur verskeie mense gedeel word.

Nicole Breytenbach van Wapadrand sê dat ’n sering van meer as 100 jaar oud onlangs in die kompleks waar sy woon gesloop is sonder dat inwoners se menings vooraf ingewin is. Die sloping van die boom en die kostes rondom dit is glo nooit deur die raad van trustees opgehaal, bespreek of goedgekeur nie.

Die boom word gesloop
Foto’s: Verskaf

Een of twee mense, wat Nicole ‘boommoordenaars’ noem, het ’n besluit geneem om ’n wese wat al baie langer as hulle lewe, se bestaan te beëindig, sê sy. “Ek kan die boom hoor skree. Haar arms en hande en vingers bloei,” sê Nicole. “En saam met haar is al die insekte, klein diertjies en voëls wat in haar ’n tuiste gevind het, daarmee heen.”

Plaaslike omgewingskundige, Petro Lemmer, het na foto’s van die boom gekyk en sê dat dit ’n “mak” sering, Melia azedarach, was. Sy sê dat dié boom binne dorpsgrense ’n kategorie drie uitheemse indringer is.

Nicole het gereeld foto’s van haar geliefde boom geneem

Dit beteken dat, hoewel dit nie verpligtend is om die boom te verwyder nie, die grondeienaar of grondgebruiker wél verplig is om te sorg dat die boom nie voortplant nie en dat sade verwyder en vernietig moet word. Buite dorpsgrense is die “mak” sering ’n kategorie 1b indringer en moet in die veld vernietig word.

Petro sê dat ’n wildesering, Burkea africana, nie aangeplant kan word nie. Hulle het ’n unieke simbiose met sekere grondswamme waarsonder hulle nie kan groei nie. Wilde sering is ongelukkig nie ’n beskermde boom nie.