Alphia Schutte
Met my oggend wandelings
by die hek uit, af verby die
bure wat nie hul huis
bewoon nie, hoor ek die geraas. ’n Groot trok kom die steilte af. Ek
staan stom geslaan. Dis net dongas
en gate en uitgedroogde modderslote.
Ek en die honde kan nie glo dat
iemand dit hier waag met ’n voertuig
nie. Voor in die kajuit sit vier
persone en hulle hop oor die
steiltes. Hulle stop en vra my waar
is die teerpad. Dis nou Garstfonteinweg.
Hulle het verdwaal.
Vorentoe sou dit net ’n halwe kilometer
wees tot by Garstfonteinweg,
maar in Tiegerpoort vereis dit’n ompad. Ek beduie dat hulle links
moet draai by die volgende pad en
dan oor ’n kruising reguit aan met’n baie slegte pad en weer regs by
die nuut geteerde pad wat, soos
my kinders sê, tot by Tierpoort
Mall gaan of bekend as Moolman.
Dis nou die beroemde geteerde
pad wat meer padtekens het
as wat daar glo in die hele
Afrika is. As die vragmotor
egter weer verdwaal en
links draai by die teerpad,
sou hy nooit sy bestemming
bereik nie. Links is
die afgrond met die dongas.
In 2000, met ons intrek
hier, was die afgrond met sy
dongas ’n plesierige rit werd.
Die teer was mooi en van gate
in die pad was daar nie sprake
nie. Dit was opwindend om vinnig
met die afdraande te ry, net om
deur die duik te wip en jou maag
te laat draai en weer jonk en vol
adrenalien te voel.
Nou is die pad so gedaan dat ek
die ander dag ’n angsaanval gekry
het toe ek iemand naby Nkwe
wou gaan aflaai.
Die slegte pad help darem af en
toe. Die anderdag is William by
ons hek ge-highjack. Hulle het hom
saam met die afleweringsvragmotor
weggery. Alhoewel hulle al die
geld geneem het, so R1 000 kontant,
kon hulle nie by die slegte
pad teen die bult uit kom nie en
het die afleweringstrok en William
net daar gelos. Natuurlik sonder
die sleutel.
Die mense wat naby die dongapad
bly kla gereeld en sê hulle drade
aan die linkerkant van die pad
word altyd plat gery as die vragmotors
nie die bult kan uit nie.
Dis nou die vriende wat elke aand
die twee donkies, een wie se
naam Niggie is, met ’n sny brood
voer, anders gaan slaap die
donkies nie.
Ek het ook al ’n vragmotor met
hondehokke sien staan teen die
bult waar hulle besig is om hulle
hele vrag af te pak omdat hulle nie
die skuinste kan uit nie.
Ek weet nog steeds nie hoekom
net die helfte van die pad geteer is
nie. En ek weet nog steeds nie
hoekom ons so gelate die dongas
laat groter word nie. Die mense
om Nkwe aanvaar maar gelate dat
hulle nie Garstfonteinweg kan
gebruik om Woodlands toe te ry
nie.
Ek skaam my vir myself dat ek nog
nie met ’n plakkaat in my handêrens gaan staan en skree het totdat
die hele pad reg is nie. |
