Vreethans van Heerden en Metgesel besoek kuierplekke in die Bronberg-gebied ongenooid en betaal self vir dit wat hulle geniet, of dalk nie geniet nie

Dis lekker stil op ’n weekdag onder die jakarandaboom by Sir Thomas Cullinan, sekerlik die grootste en sigbaarste restaurant in die geskiedkundige myndorpie.

Die gewoel van toeriste wat oor naweke op Cullinan toesak, is op dié mooi Dinsdag afwesig. Net ’n paar groepies ‘locals’ kuier gemoedelik by tafeltjies in die groot buitekuierplek van die Sir Thomas Cullinan. Die ewe groot binnewerke van die plek is verlate. Waar ons knap teen die sypaadjie sit, is dit lekker om die gewone gang van die mense van dié plattelandse dorpie dop te hou.

Sir Thomas Cullinan bied ruimskootse koskeuses en opsies van aansitplek

Soos alles by die kuierplek, is die spyskaart ook groot. In die afdeling vir ligte maaltye is byvoorbeeld 60 disse om van te kies. Dit sluit pasteie, soos hoender- en herderspastei, ’n verskeidenheid pizzas, burgers, burritos, wraps en nog wat in. Die pryse boer hier tussen die vroeë R30’s en laat R40’s rond.

Voorgeregte sluit sop, teen R27.95, ’n garnaalkelkie teen R29.95, oesters teen R13.95 elk, Carpaccio, calamari, slakke, trinchado, hoenderlewers, ’n broodverskeidenheid, en vyf soorte slaaie in.

Die ses pastakeuses se pryse wissel van R59.95 tot R67.95. Soos by baie ander plekke is die 95 sent ook hier bankvas agter alle pryse aangebring. Vreemde gewoonte wat van die ‘naantienaain’ sent dae oorgewaai het.

Die seekos-afdeling bied 14 keuses. ’n Tongvis sal jou R99.95 uit die sak jaag en ’n koningklip R109.95. Snoek kos R64,95 en seekos casserole vir twee mense R299.95.

Vier geregte van hoender en drie van vegetariese aard en ’n magdom lam, bees, vark en braaigeregte pronk op die spyskaart. Telkens kan jy kies tussen die groot porsie, genoem Sir Thomas watookal en die kleiner porsie wat Lady Cullinan heet.

Die beesstert was smaaklik en groothartig

Ook op die spyskaart word verduidelik dat goeie kos tyd verg om voor te berei en word geduld gevra. Goed en wel, maar ek wonder onwillekeurig of ons drankies ook beter gaan smaak, toe die kelner so lank draai om dit aan te bring.

Metgesel bestel die hoender schnitzel met ’n suurlemoen-kruiesousie saam met gebakte aartappel en groente. Dit kos R57.95. Sy in haar skik. Metgesel is nie een van daai wat glo dat “less more” is nie. Toe haar schnitzel aankom lê dit bykans die groot bord vol. Dit smaak volgens haar uit die boonste rakke en genoeg bly oor vir ’n brakkiesakkie vir mense. Sy is ook, anders as ek, partydig vir die roerbraai-groente.

Uit die afdeling genoem ‘specialities’ besluit ek op die beesstert. Die ‘oxtail’ kos R84.95. Dit is in ’n rooiwynsousie gaargedoen en die porsie is ruim. Ek maak die fout om kapokaartappels saam met die stert te kies. Rys sou ’n beter opsie gewees het, want daar is genoeg sousige aartappels in die blink potjie waarin die stert kom, om ’n ete op sy eie te regverdig.

Die oxtail is smaaklik. Nie van dié aard dat dit van die been afval nie, maar meestal sag genoeg. Ek sê meestal, want een stuk stert kom duidelik van ’n bees van ’n ander kleur as die res af en is onhanteerbaar taai. Dit gaan huis toe in ’n brakkiesakkie vir honde.