Vreethans van Heerden en Metgesel besoek kuierplekke in die Bronberg-gebied ongenooid en betaal self vir dit wat hulle geniet, of dalk nie geniet nie

Ons het gehoor dat Donkerhoek se bekende Blikbord ’n nuwe naam, ’n nuwe baadjie en nuwe eienaars het en omdat ons in die omgewing was, besluit ons een Sondag om daar in te val.

Hulle noem dit nou die “Sambok Bar” en die opvallendste verandering is die imposante nuwe lapakuierplek kompleet met sy eie kroeg en permanente verhoog.

Die Sambok Bar se verhoog wat oor naweke ingespan word

Een van die nuwe eienaars, Gary, eens van die Riverside Mixer, vertel dat hulle oor naweke nuwe kunstenaars die geleentheid gee om hulle musiek-ding op die Sambok Bar se verhoog te doen.

Een van die ander eienaars, Bok van Blerk, is self nie meer so ’n’nuwe’ kunstenaar nie. Later vertel Matewis ons dat die ander eienaar se naam Shaun is en ons wonder of dit die Shaun is wat saam met Bok sy Delarey-ding gedoen het. Maar laat ek eers iets oor Matewis sê. Matewis is ’n kelner met ’n welluidende, diep stem en seker een van die mooiste Afrikaanse uitsprake wat ek nog teëgekom het.

Sy goeie Afrikaans het hy in die Vrystaat geleer, sê Matewis. Hy is ook ingelig, vriendelik en flink. ’n Ware voorslag by die Sambok Bar is Matewis, kan jy maar sê.

Daar word gesellig gekuier dié Sondag by die nuwe Sambok Bar.’n Hele klompie mense sit om die ruim binnekroeg waar Afrikaanse musiek – effe te luid na my smaak– oor die luidsprekers gespeel word. Onder hulle tel ’n goeie klompie aanhangers van die veldfiets- tydverdryf – kompleet met hulle imposante uniforms. Gary is 'n groot geesdriftige van dié motorfietse en een is selfs teen ’n muur in die lapa gemonteer.

’n Veldfiets pronk teen die Sambok Bar se muur

Ons neem plaas by ’n buitetafel en Matewis is gou byderhand om ons bestellings te neem. Die stemming in die buitekuierplek is ontspanne en gemoedelik. Die spyskaart bied die gewone verskeidenheid van vleisgeregte en ’n paar ongewones soos die “Sambok Basket” wat met verskillende vleise gelaai is en genoeg is vir vier mense. Dit kos R140.

Opvallend is hoe baie van die keuses slegs ’n ronde R35 kos. Hieronder tel spaghetti bolognaise, steak, eier en tjips en vis en tjips. Metgesel besluit op die stokvis – grootliks oor die spyskaart sê dis met ’n bier-beslag (batter) gemaak en haar vriendin het toe net onlangs vertel welke lekker “batter” ’n ou met bier kan maak. Sy bestel ook ’n slaai daarmee saam.

Die vis en die tjips, in wieletjies eerder as in skyfies gesny, en die slaai geval haar. Volgens haar is die bierbeslag toe so lekker as wat vriendin te vertelle gehad het.

Al het Matewis my gewaarsku dat die pasteie nie “tuisgemaak” is soos wat die spyskaart sê nie, het ek tog besluit om een aan te durf. ’n Hoenderpastei. Dit is immers tuisgemaak daar waar dit gemaak is, voordat Sambok dit aangekoop het, redeneer ek. Dis ’n redelike groot, vierkantige pastei, maar ek is spyt ek het nie iets anders bestel nie. Ek vermoed dat die pastei beter sou smaak en minder uitgedroog sou wees, as dit nie so lank warmgemaak is nie. Die slaai wat ek daarmee saam bestel het was vars en smaaklik.

Die nuwe buite-kroeg in die ruim kuierplek