Breytie Breytenbach
Drie tienjarige seuns is aangeval
terwyl hulle ’n verjaarsdag
gevier het. Al drie sit
daar met verbande op verskillende
plekke. Een het ’n ernstige wond aan sy kop.
Gelukkig is dit net ’n simulasie
deur die “Mooiplaats Safety
Initiative” (MSI) en die bloed is
sommer kleursel. Dit is waarskynlik
algemeen bekend dat speel die
mees effektiewe metode is om
iemand iets te laat leer. Daarom
reël die MSI nou en dan ’n simulasie.
Daar word gespeel ’n gewapende
roof het plaasgevind. Kamma
gewondes lê op die misdaadtoneel
rond en kamma boewe is in die
omgewing besig om te probeer
wegkom sonder dat iemand hulle
sien.
Met die jongste simulasie was dit
duidelik dat die hantering van die
erge misdaad op ’n baie hoër peil
is as ’n jaar gelede. Die verskillende
spanne het beter saam met
mekaar gewerk en die lede van die
spanne was duidelik meer ervare.
Hantering van ’n misdaadtoneel,
die slagoffers en die oortreders, is
natuurlik die werk van die polisie.
Ervaring het egter geleer dat die
polisie nie noodwendig onmiddellike
aandag aan so ’n gebeurtenis
kan gee nie. Buitendien is die bure
nader aan die toneel en kan dus
gouer daar wees.
Die twee spanne wat eerste op ’n
noodsein reageer is die A-span,
wat seker maak die oortreders is
nie meer op die toneel nie, en die
noodhulpspan wat dadelik aandag
aan die gewondes gee. Albei dié
spanne moet so goed as moontlik
opgelei wees, want hulle is eerste
op die toneel en moet besluit wat
nodig is om die situasie te bestuur.
Om hierdie rede is daar ook ’n
oorhoofse bestuurder wat sorg dat
die regte mense op die regte tye
die regte dinge doen. Sodra die
polisie opdaag, staan almal onder
leiding van die beampte in beheer.
Ervaring het egter gewys dat dit nie
altyd in die praktyk so werk nie.
Wanneer die noodsein ontvang
word deur die lede, gaan almal na
vooraf bepaalde punte waar hulle
wag om opdragte te kry vanaf die
oorhoofse situasiebestuurder. Lede
van die logistieke span vervoer die
nodige apparaat na die toneel, stel
dit op en sorg dat dit werk. So sal
hulle byvoorbeeld ’n kragopwekker
met spreiligte aanbring.
’n Kommunikasiespan is van groot
belang. Hulle bly by hulle huise en
is in radioverbinding met die bestuurder
en al die lede. Van hulle
basisse af maak hulle telefoonoproepe
op versoek, soos om
ambulanse te bestel of sleutelpersone
te kontak.
Dan is daar ook ’n trauma-ondersteuningspan
wat al die lede van
die huishouding wat nie gewond is
nie, by ’n aparte plek in die huis
versamel om behoeftes te bepaal
en daarop te reageer. Indien klein
kindertjies of verswaktes liewer
verplaas moet word, is daar lede
waarheen sulke mense geneem
kan word om verder versorg te
word.
Ander lede gaan glad nie na die
toneel van misdaad nie, maar doen
patrollie in die omgewing en rapporteer
toepaslike waarnemings
aan die bestuurder of die polisie.
Met ’n simulasie word al dié aksies
op ’n kamma-kamma basis uitgevoer
om gewoond te raak aan die
prosedures. Speel hou egter op
sodra konflik of kompetisie toetree
en geen leer sal verder plaasvind
nie. Onder die lede van die MSI is
daar gelukkig ’n groot mate van
harmonie en daarom word daar
elke keer baie geleer.
Dié keer het ons beleef dat kommunikasie
meer aandag sal moet
kry. ’n Paar kleiner tekortkominge
sal ook uitgestryk moet word in
die tyd wat voor is. Volgende keer
sal dit nog beter gaan.
Intussen werk ons hard daaraan
om te sorg dat dit nie nodig sal
wees om ons leerervaringe in ’n
werklike situasie te gebruik nie.
Ons doen enige tyd van die nag
patrollie en ons reageer wanneer
daar verdagte beweging is. Ons
sien nooit die skelms nie. Maar
hulle sien ons. En hulle weet dat
ons nie maklike teikens gaan wees
nie.
Vir meer inligting, kontak Breytie
Breytenbach by 012-802-1532. |
