Alphia Schutte

Ek soek ’n man. In die Bronberg / Tiegerpoort-gebied. En ek weet baie van hom af. Hy ry ’n bakkie en hy drink Carling Black Label. Hy is baie lief daarvoor. Af en toe drink hy ook Savannahs.

En selfs toeskroef bottels Coke en Fanta, maar nie so baie daarvan nie. Die man wat ek soek lees ook die Huisgenoot en eet maar min wegneemetes. Hy het ook ’n nuwe rekenaar want die oue het hy in die bos naby ons hek gelos.

Verder, ek dink dis dieselfde man, het hy ’n groot hoeveelheid vrot eiers eens op ’n tyd besit. Dié het hy ook in dieselfde bos by ons hek gelos. Dis nou die bos waar ek en ander deur stap en fietsry.

Die man het ’n ruim voertuig, want g’n mens kan so ’n hoop rommel saam met hom dra nie. Dis ’n groot bakkievrag vol. Dit is nie net’n handvol papiere nie. Die man wat my gedagtes besig hou, moet ook in die Tiegerpoort/Bronberggebied bly want anders sal hy nie van die bos weet nie.

Wat doen ’n mens met so ’n man?’n Man wat ver ry om sy gemors in die bos by jou hek af te laai. Weet die man nie van vullisverwyderaars of dat dit nie ‘cool’ is om die aarde te besoedel nie? Het die man nog nie van ‘carbon footprints’ en die groenbeweging gehoor nie?

Ons betaal baie min aan Kungwini Stadsraad – ons kry ook baie min - so hy behoort fondse te hê vir die wegry van sy afval. Hoekom laai hy bakkievragte vol vullis in die bos by ons hek af?

Ek voel oor die man soos ’n mens oor ’n reeksmoordenaar voel. Ek wil van hom ’n profiel saamstel en uitvind hoe sy kop, sy binneste en sy gewete werk. Wie dink hy moet sy gemors optel? Seker iemand anders wat hou van ’n skoon bos.

En die iemand anders moet ’n voertuig en baie hande hê om te help. Ons het al vantevore sy gemors opgetel. Maar dit het hom nie afgeskrik nie. Hy het weer vir ons meer as ’n bakkievrag se gemors gelos.

Die boer in my lewe sê, “Hoe weet ek dis ’n man?” Ek het goeie rede om te weet dis ’n man. G’n vrou sal so ver ry om rommel vir iemand anders te los nie. Vrouens is gewoond daaraan om agter hulle skoon te maak.

En die tweede rede is omdat Jackie ’n week voor sy dood vir my gesê het hy sal my gaan wys waar die man wat die rommel in die bos net buite ons hek aflaai, bly. Jackie was net so erg soos ek oor die sonde van rommelstrooi. Hy het altyd help skoonmaak in die bos.

Mense kom stap daar en veral vir die fietsryers wat probeer wegkom uit die stad uit, moet dit aaklig wees om deur so ’n hoop rommel te ry. Die rommel versprei ook.

Die wind waai dit en diere krap daarin rond. Genadiglik laat die baie reën die vrot eiers wegsmelt. Nou is Jackie met die inligting oor die bosrommelaar dood. En ek probeer hard om uit te vind wie die man is en hy sal baie jammer wees as ek hom opspoor. Ek sal ons grootste trok neem en al die rommel op sy voorstoep gaan aflaai.

Ek is so kwaad vir hom, ek sal sommer’n klomp beesmis saamneem, en dit ook daar gooi. Miskien is die beesmis nie reg nie. Dalk maak hy lekker tuin daarmee. En ek wil mos hê hy moet ly.

Meneer met die bakkie en die rommel, weet net ons hou jou dop. Jy gaan nie weer hiermee wegkom nie. Ek het nuwe spioene gekry. Sonyboy en Poppie en Doreen en al wat ’n kind is wat naby die hek bly, hou jou dop. En ek is groot en kwaai. Pasop!